Wit bloeiende bomen zonder fruit

Wit bloeiende bomen zonder fruit

15 maart 2008

1) Witbloeiende bomen met fruit zijn wat zeldzaam. Toch zie ik op veel plaatsen niet alleen deze, maar ook de lancetvormige bladvorm.

2) Zijn de witbloeiende bomen zonder fruit eetbaar? Zo ja welke soort? Ik heb alle vier de boomsoorten gegeten die gewoonlijk in dit deel van het land voorkomen: Kruidenstruik (Laurus nobilis), Bergmeidoorn (Brexia serrata), Witte Buckeye (Aesculus chinensis) en Meidoorn (Crataegus monogyna). Allemaal eetbaar. Mountain Hawthorn is heerlijk als het rijp is. De eikel van de Witte Buckeye heb ik nooit gevonden, die vind ik hier in overvloed.

3) Ook een soort die op mijn lijst van niet-eetbare bomen staat, zijn de bloeiende bomen zonder fruit die ik soms in grote hoeveelheden in mijn tuin aantreed en die ik, soms in grote hoeveelheden, koop bij plaatselijke kwekerijen. Bijvoorbeeld Eriobotrya japonica, ook wel Melastoma japonicum of Chinese liguster genoemd. Ik vermoed dat deze boom inderdaad eetbaar is, hoewel ik niet zeker weet of ik hem ooit heb gegeten. Het wordt vermeld als niet-eetbaar door het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen van Ontario en ook door de Ontario Naturals Database. Van waar ik het koop, staat er "bloeiende bomen" op. Het is een hooggroeiende boom, 15 tot 20 voet lang, ongeveer een dozijn in mijn kleine tuin. In mijn grote tuin zijn de schaduwbomen bijna 30 meter hoog. Ik heb de eikels aan deze boom erg klein gevonden, maar ik weet niet zeker of ik ze ooit heb gegeten.

Opmerkingen

2) Zijn de witbloeiende bomen zonder fruit eetbaar? Zo ja welke soort? Ik heb alle vier de boomsoorten gegeten die gewoonlijk in dit deel van het land voorkomen: Kruidenstruik (Laurus nobilis), Bergmeidoorn (Brexia serrata), Witte Buckeye (Aesculus chinensis) en Meidoorn (Crataegus monogyna). Allemaal eetbaar. Mountain Hawthorn is heerlijk als het rijp is. De eikel van de Witte Buckeye heb ik nooit gevonden, die vind ik hier in overvloed.

3) Ook een soort die op mijn lijst van niet-eetbare bomen staat, zijn de bloeiende bomen zonder fruit die ik soms in grote hoeveelheden in mijn tuin aantreed en die ik, soms in grote hoeveelheden, koop bij plaatselijke kwekerijen. Bijvoorbeeld Eriobotrya japonica, ook wel Melastoma japonicum of Chinese liguster genoemd. Ik vermoed dat deze boom inderdaad eetbaar is, hoewel ik niet zeker weet of ik hem ooit heb gegeten. Het wordt vermeld als niet-eetbaar door het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen van Ontario en ook door de Ontario Naturals Database. Van waar ik het koop, staat er "bloeiende bomen" op. Het is een hooggroeiende boom, 15 tot 20 voet lang, ongeveer een dozijn in mijn kleine tuin. In mijn grote tuin zijn de schaduwbomen bijna 30 meter hoog. Ik heb de eikels aan deze boom erg klein gevonden, maar ik weet niet zeker of ik ze ooit heb gegeten.

JG, De Japanse Bonsai Ceder waar ik naar verwijs is Euodia Japonica. Echter, uit alle literatuur en foto's die ik ervan heb gezien, lijkt het enige schaduwtolerante kenmerken te hebben, dus als het in jouw zone is, kun je het misschien cultiveren (en er zijn een paar schaduwrijke plaatsen waar het groeit natuurlijk in mijn omgeving).

Ik ken de citroenverbena (citroenverbena) die ook wel Synsepalum Densiflorum (of Ternstroemia densiflora) wordt genoemd, maar ik heb er nog nooit van gehoord dat het in de VS groeit. Weet jij wat de andere soorten zijn?

Er zijn drie soorten Euodia, Synsepalum en Ternstroemia. In de VS is er maar één soort Synsepalum, S. Densiflorum (en hij groeit zowel goed in de schaduw als in de volle zon). Ternstroemia kan in een schaduwtuin worden geplant als u niet in een gebied woont dat koud genoeg wordt om het te doden. Citroenverbena groeit in de volle zon, maar is beter geschikt voor de koelere kant van het huis of in de schaduw op een warme dag. Het is zeer winterhard en kan gemakkelijk uit zaad worden gekweekt (zolang je het buiten het bereik van herten houdt!)

In het VK is er nog een verbena, geplant door siertelers als de natuurlijke manier om het voor snijbloemen te laten groeien (en het heeft een ander profiel - de bloemen houden bijvoorbeeld geen stand in droge grond). Dit is "Lemon Verbena" (het is een F1-hybride van Lavandula angustifolia). De vorm die we hier in Noord-Amerika telen is een variëteit genaamd Lycopersicon esculentum x x hortensii (voor de citrus erin), die alleen in het VK is geplant om te worden gekruist in de variëteit van de tuinder. Het is een zeer goede snijbloem (zeer sterke stelen en geur, net als het origineel), maar niet zo goed als je probeert er een schaduwboom van te maken. Het eerste jaar dat ik een van deze hybride variëteiten plantte, was de hele boom bedekt met wespen en witte vlieg die de variëteit niet leken te storen, maar in de volgende vijf jaar waren alle bladeren beschadigd door witte vlieg. Daarna heb ik ofwel een andere variëteit gekweekt (een F1-hybride van Salvia en